ได้มีโอกาสอ่านหนังสือ "ทำลายจำนำข้าว แต่ฆ่าชาวนา" ของทีมงานพรรคเพื่อไทย นึกว่าจะมีอะไรใหม่ เพราะอุตส่าห์ให้คนไปซื้อที่สัปดาห์หนังสือ คิดว่าคนที่เขียนหนังสือเล่มนี้สีข้างจะบวมเพราะทั้งแถ ถูและไถ
สาระโดยรวมไม่มีอะไรใหม่ พยายามอ่านแยกน้ำแยกเนื้อแล้วโดยรวมมีน้ำ 80% และมีเนื้อ 20% วกไปวนมา และในเนื้อพอแยกได้เป็น 2 ส่วน
1.พยายามเกาะกระแสความลำบากของพี่น้องชาวนาโดยอ้างว่าการรับจำนำข้าวเปลือก 15,000 บาทต่อตันนั้น ต้องการช่วยชาวนา โดยมีเป้าหมายเอาพี่น้องชาวนามาบังหน้า
ไม่มีใครปฏิเสธว่า นโยบายช่วยชาวนาของทุกพรรค การเมือง ชาวนาได้ประโยชน์ เพียงแต่ว่าสิ่งที่ให้ไปนั้น ถึงมือชาวนาทั้งหมดหรือไม่ สิ่งที่พรรคเพื่อไทยทำไปนั้น จากยอดชาวนา 3.7 ล้านครัวเรือน แต่มีชาวนาเข้าร่วมเพียง 1.7 ล้านครัวเรือน จะอ้างว่าชาวนาที่ไม่ได้เข้าร่วม จะมีโรงสีมาแย่งซื้อข้าวราคาเท่ากับโครงการจำนำนั้น ไม่เป็น ความจริง
เนื่องจากนางสาวยิ่งลักษณ์กำลังตกที่นั่งลำบาก แผนที่จะบิดเบือนข้อมูลก็ทำได้ไม่ถนัด เพราะทุกฝ่ายเขาตามทันและมีการชี้แจงข้อมูลเพื่อหักล้างตลอด
ทางเดียวที่นางสาวยิ่งลักษณ์พยายามทำก็คือ พยายามสร้างกระแสพี่น้องชาวนาขึ้นมา ซึ่งเกมส์การเมืองแบบนี้เคยเห็นมาตลอด นี่จึงเป็นเจตนาของหนังสือเล่มนี้ วันนี้พี่น้องชาวนาเขาตามทันกันแล้วว่า นี่คือยาพิษอาบน้ำผึ้ง ดีช่วงแรกแต่เสียหายภายหลัง
2.สาระหลักของหนังสือเล่มนี้เป็นปากเสียงแทนน.ส.ยิ่งลักษณ์กรณีถูกป.ป.ช.ชี้มูล และเรื่องขึ้นไปสู่ศาลฎีกา ของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองรวมทั้งศาลปกครองกรณีค่าเสียหาย
ผมประเมินแล้ว แทบจะเป็นสาระหลักของหนังสือเล่มนี้ที่เป็นปากเสียงแทนนางสาวยิ่งลักษณ์ต่อคดีจำนำข้าวถือว่า ท้าทายคำสั่งศาลฎีกาเป็นอย่างมากที่ไม่ให้แสดงความคิดเห็นเพื่อชี้นำคดีและเป็นบทถนัดของนางสาวยิ่งลักษณ์ที่ไม่เคยยอมรับความผิดพลาดของตนเองมีแต่บิดเบือนและโทษ ผู้อื่นโดยกล่าวหาคนอื่นบิดเบือน
ที่สำคัญยังมีการนำความเห็นแย้งของตุลาการศาลปกครองเสียงข้างน้อยมาตีพิมพ์เพื่อให้เกิดความสับสน กรณี ศาลปกครองกลางไม่คุ้มครองชั่วคราวนายบุญทรงและพวกรวม 6 ราย ในคดียึดและอายัดทรัพย์ ปกติแล้วควรจะต้องตีพิมพ์ ความเห็นตุลาการเสียงข้างมากด้วย แต่ไม่มีการนำมาตีพิมพ์ กลับตีพิมพ์เฉพาะความเห็นแย้ง เพื่อให้เกิดความเข้าใจผิด
สิ่งที่หนังสือไม่ยอมพูดถึงจุดที่หนังสือเล่มนี้ไม่พูดถึงเลยและเป็นปัญหาหลักของโครงการรับจำนำข้าวและเป็นหัวใจที่ทำให้โครงการรับจำนำข้าว ไปไม่รอดคือ
1.เรื่องทุจริต เพียงแต่พยายามเขียนว่าโครงการนี้มีมาตรการดำเนินการป้องกันการทุจริตอย่างรัดกุมเท่านั้น ซึ่งขัดแย้งกับข้อเท็จจริงที่โครงการรับจำนำข้าวมีการทุจริตในทุกขั้นตอน
2.ช่วงที่ชาวนาชุมนุมเพื่อทวงเงินค่าข้าวเพราะโครงการไม่มีเงินจ่าย เพียงแต่อ้างว่ามีม็อบปิดล้อมธนาคารทำให้ขาดสภาพคล่องแต่ไม่ยอมรับว่าตนเองถังแตก
สิ่งที่ต้องถามนางสาวยิ่งลักษณ์กลับไปก็คือ "ใครกันแน่ที่ทำลายจำนำข้าว และใครกันแน่ที่ฆ่าชาวนา"
ใครกันแน่ที่ทำลายจำนำข้าว ?คำตอบก็คือเพราะโครงการไม่มีเงินจ่ายจึงทำให้โครงการต้องยุติไม่มีใครไปทำลายหรอก
การรับซื้อแพงกว่าตลาดถึง 50% แต่ระบายข้าวไม่ออก ต้องเก็บจนแทบจะหาที่เก็บไม่ได้ต่างหากที่ทำลายตัวเอง และที่ทำให้โครงการไปไม่รอดเร็วขึ้น ขนาดใช้เงินลงทุนสูงถึง 500,000 ล้านบาท เพียงแค่สองปีเศษแล้วต้องจอดคือการทุจริต ปล่อยให้ทุจริตอย่างมโหฬารในทุกขั้นตอน มีการโกงชาวนา มีการนำข้าวเสื่อมสภาพและนั่งร้านมายัดไส้ ในโกดัง แอบขายข้าวจีทูจีกับพวกพ้องในราคาถูก อ้างว่าทำข้าวถุง ขายคนจน แต่คนจนไม่ได้ซื้อข้าวถุง จนทำให้โครงการขาดสภาพคล่องเร็วกว่ากำหนด ไม่มีเงินจ่ายชาวนา พี่น้อง ชาวนามาประท้วงเพื่อทวงเงินจำนำข้าว และสุดท้ายโครงการ รับจำนำข้าวจึงไปไม่รอดเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าข้าว
ต้องบอกนางสาวยิ่งลักษณ์เลยว่าไม่มีใครมีอำนาจไปทำลายโครงการนี้เลย มีแต่การซื้อของแพงกว่าตลาด แต่ขายไม่ได้ และทุจริตของโครงการเท่านั้นที่ทำลายจำนำข้าว
ใครกันแน่ที่ฆ่าชาวนา ?คำตอบที่พูดถึงเรื่องการฆ่าชาวนานั้นหมายถึงราคาข้าวตกต่ำ
ต้องบอกเลยว่าโครงการรับจำนำข้าวเปลือกในราคาสูงกว่าตลาดที่ทำให้ข้าวสารของไทยขายไม่ได้ จนข้าวสารกองล้นประเทศถึง 18 ล้านตัน เป็นตัวหลอกหลอนตลาดข้าว ทำให้ราคาข้าวเปลือกของพี่น้องชาวนาราคาตกต่ำด้วย
ดังนั้นผู้ที่ฆ่าชาวนาที่แท้จริงก็คือโครงการรับจำนำข้าว ของรัฐบาลยิ่งลักษณ์ โครงการรับจำนำข้าวจึงเปรียบเสมือน ยาพิษอาบน้ำผึ้งนั่นเอง
เนื่องจากหนังสือนี้พยายามบิดเบือนเพื่อปกป้อง นางสาวยิ่งลักษณ์และพรรคเพื่อไทยเกี่ยวกับจำนำข้าวมีทั้งหมด 11 ประเด็น โปรดติดตามตอนต่อไปทางบทความคอลัมน์การเมืองเรื่องเงินๆ ครับ
ที่มา: หนังสือพิมพ์แนวหน้า วันที่ 10 เมษายน 2560
eclipping_20142312165208_1.doc: ขนาด 27 KB