บริหารคนบนความต่าง: บริหาร HR ธุรกิจในต่างแดน
ให้คะแนนเนื้อหา
คะแนนเฉลี่ย 2.0 จำนวนผู้โหวด 2
วันที่ ปรับปรุง 28 พ.ค. 2558
ผมจึงอยากจะนำแนวทางที่มีการใช้ๆ กันมาแบ่งปันกัน โดยทั่วไปเขาจะวางหลักไว้ดังนี้ครับ
แบบแรก คือ Ethnocentric ที่ผมขอเรียกว่า "แบบรวมศูนย์เบ็ดเสร็จ" คือ บริษัทแม่นำนโยบาย กระบวนการและวิธีการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของตนเองที่เป็นสำนักงานใหญ่ไปใช้กับทุกบริษัทร่วมทุนหรือบริษัทในเครือที่อยู่ในต่างประเทศ โดยจะเว้นเฉพาะเรื่องที่เป็นกฎหมาย กฎกติกาท้องถิ่นจริงๆ แบบนี้จะเหมาะกับบริษัทที่มีกลยุทธ์เข้าไปบริหารแบบเป็น Operator หรือเป็นผู้ดำเนินงานเอง
แบบที่สอง คือ Polycentric ที่ผมขอเรียกว่า "แบบจิ้งจกเปลี่ยนสี" คือ ปรับเปลี่ยนนโยบาย กระบวนการและวิธีการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของบริษัทแม่ให้สอดคล้องกับเงื่อนไขสภาพแวดล้อมและแนวปฏิบัติกับบริษัทร่วมทุนหรือบริษัทในเครือที่อยู่ในต่างประเทศ
แบบที่สาม คือ Global ที่ผมขอเรียกว่า "แบบมาตรฐานโลก" คือ บริษัทแม่พัฒนาและจัดทำนโยบาย กระบวนการและวิธีการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่เป็นมาตรฐานสากล Global Standard แล้วปรับใช้กับบริษัทที่ร่วมทุนในต่างประเทศหรือบริษัทในเครือในต่างประเทศทั่วโลก แต่จะเว้นเฉพาะเรื่องที่เป็นกฎหมาย กฎกติกาท้องถิ่นให้น้อยที่สุด
แบบที่สี่ คือ Hybrid ที่ผมขอเรียกว่า "แบบลูกผสม" คือ บริษัทพัฒนาและจัดทำนโยบาย กระบวนการและวิธีการบริหารทรัพยากรมนุษย์ให้เป็นแนวทางแบบกลางๆ มีความยืดหยุ่นสูง แล้วเปิดโอกาสให้ผู้ดูแลในแต่ละประเทศแตกต่างออกไปตามเงื่อนไขและปัจจัยของแต่ละประเทศที่บริษัทที่ร่วมทุนหรือบริษัท โดยสามารถปรับเปลี่ยนได้แม้ไม่ได้มีข้อกำหนดหรือกติกาท้องถิ่นกำหนดเอาไว้ก็ตาม
ซึ่งหัวใจสำคัญว่าควรจะเลือกแนวทางใดนั้น ขึ้นอยู่กับตัวแบบในการบริหารบริษัทต่างประเทศ หรือที่เรียกว่า International Business Model ว่าจะเข้าไปควบคุมลึกแค่ไหน หากการบริหารภาพใหญ่มีการควบคุมลึกมาก การวางแนวทางการบริหารทรัพยากรมนุษย์ก็ลึกมากตามไปด้วย ตามทางเลือกหนึ่ง หรือทางเลือกสาม
แต่สุดท้าย ไม่ว่าทางเลือกใด ความมีมาตรฐานที่ดี และการสร้างการยอมรับจากผู้เกี่ยวข้อง คือ ข้อสำคัญที่สุดที่จะทำให้สำเร็จได้
ขอขอบคุณข้อมูลข่าวจาก : หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์ วันที่ 28 พฤษภาคม 2558
